Υδάτινοι πυθμένες, πτερωτά όντα, ανθρωπόμορφα αμφίβια σε κρεσέντο, άβυσσοι του μυαλού εξαιτίας κοινωνικών πιέσεων και τραυμάτων που προκλήθηκαν σε ανύποπτους χώρους και χρόνους. Πεδιάδες και ορεινοί λειμώνες σε αποσύνθεση εξαιτίας ακραίων καιρικών  φαινομένων που υπόκεινται σε μια αόρατη ισορροπία που υπερβαίνει τον ανθρώπινο νου όσο και αν αυτός κοκορεύεται σαν υδροκέφαλο τέρας ότι κινεί και κατευθύνει τα πάντα.
Η φύση υπενθυμίζει στον άνθρωπο να πάψει να είναι βαρυκαρής και υπό το φως των ανωτέρω τον προτρέπει για συναίνεση και συμπόρευση  στον χρόνο. 

Το συμβόλαιο φύση - άνθρωπος δεν πρέπει να σπάσει ούτε σε περίπτωση force majeure. ​